13 feb E-health heeft regels nodig
E-health wordt met de dag populairder. De wildgroei op dit terrein vraagt om inkadering, zeggen de bedrijven die ik hierover spreek.
Er is heel veel te doen over E-health. De een ziet het als een fantastische kans voor economische ontwikkeling, de ander ziet het als een kans om de personeelstekorten in de zorg op te lossen, of om gezondheid in algemene zin te verbeteren. Er zijn legio bedrijven ermee bezig en de reikwijdte is enorm. E-health is het digitale patiëntendossier. E-health is virtual reality als geneesmiddel. E-health is robotica in de zorg, artificiële intelligentie en de 280.000 (!) apps die inmiddels beschikbaar zijn. De E-health week van januari 2019 was met 276 activiteiten de grootste ooit. E-health is kortom, booming.
E-health heeft veel potentie, maar de implementatie lijkt achter te blijven. De overheid stimuleert de ontwikkeling van E-health met veelvoudige regelingen en bijpassende euro’s. Ik sprak een aantal bedrijven en wat ze missen is niet geld, maar een stuk kadering. Zonder kaders wordt een rivier een moeras, en dat lijkt hier ook aan de hand.
De eerste kader die ontbreekt is standaardisering. Dit probleem speelt niet alleen nationaal maar ook internationaal, aangezien veel E-health toepassingen voor een wereldwijde markt worden ontwikkeld. Zoals we allemaal in Europa dezelfde stekkers hebben voor elektriciteit en inmiddels ook maar twee soorten opladers voor onze telefoons is er op het terrein van E-health behoefte aan afspraken over hoe gegevens wordt uitgewisseld, liefst Europese afspraken. Daarin kunnen ook de afspraken worden gemaakt rondom privacy die nodig zijn, zodat gebruikers de baas blijven over hun gegevens.
De tweede kader die ontbreekt is die van kwaliteit. Voor mensen die in de gezondheidszorg werken is er de BIG-registratie. Je kunt in dit systeem checken of mensen wel zorg mogen verlenen. Hebben ze een diploma, houden ze hun vakkennis bij, hebben ze geen hele foute dingen gedaan. Een BIG-registratie geeft een bepaalde zekerheid. Die hebben we niet bij E-health. Met die 280.000 apps is het onmogelijk voor zowel medici als burgers om hun weg te vinden. Welke applicaties zijn gestoeld op degelijk wetenschappelijk onderzoek, worden ze bijgehouden met de laatste inzichten en gebruikerservaring, zijn ze getest binnen de context waarin ze gebruikt worden (en niet alleen in een gesimuleerde omgeving)? Een dergelijk kwaliteitskeurmerk (zoiets als een BIG-registratie) zou het simpeler maken om een keuze te maken uit het aanbod.
Wat ik nou zo leuk vind aan deze constatering: het bedrijfsleven vraagt hier de overheid om regels te stellen. Dat is geheel in strijd met de tijdgeest waarin het alleen maar over schrapsessies en paarse krokodillen gaat. Maar regels zijn soms nuttig en nodig, dat mogen we niet vergeten. En als het om E-health gaat zijn ze heel erg nodig om de toepassing ervan te versnellen.
Geen reactie's