03 mrt De markt verziekt de zorg, ja, maar de overheid kan er ook wat van
Het interview met minister Hugo de Jonge over minder marktwerking in de zorg deed veel optimisme opleven op social media. Maar hij stelt ook voor om keuzevrijheid in de zorg terug te dringen, meer controle en toezicht in te voeren en verder te regionaliseren. De positie van de inwoner die de zorg ontvangt ontbreekt geheel in het stuk. Dat leidt niet tot een vernieuwing waar ik blij van wordt.
De kritiek op het terugdringen van keuzevrijheid kwam al veel op social media voorbij. Nu mag je zelf je huisarts kiezen of andere zorgverleners. Die keuzevrijheid is nu al een papieren werkelijkheid. Als zieke mag je zelf kiezen wie er voor je zorgt. Maar de zorgverzekeraar of gemeente bepaalt of die wordt betaald. Er zijn steeds meer zorgverleners die het systeem van ‘wurgcontracten’ met de zorgverzekeraar niet meer accepteren. Die zijn alleen als keuze beschikbaar als ze bereid zijn een lager tarief te accepteren (want niet-gecontracteerden krijgen niet de volle mep vergoed) of je moet ze zelf gaan betalen. Nergens stelt de Jonge voor om de macht van de zorgverzekeraars terug te dringen – terwijl zorgverleners daar al vele jaren op aandringen.
Bij mij gingen vele alarmbellen af als het gaat om controle en toezicht. De Jonge is sceptisch over wat nieuwe toetreders tot de zorg aan innovatie bieden. Hij wil dat ze eerst door de molen gaan bij de inspectie voordat ze zorg mogen verlenen. Let op: dit komt dus BOVENOP de verplichtingen die je al hebt om in de BIG geregistreerd te worden en richting zorgverzekeraar of zorgkantoor of gemeente. En dan moet er van de Jonge ook nog een vergunningenstelsel komen! Ik snap niet hoe dezelfde minister vervolgens in dit artikel nog vrolijk aantipt dat het nodig is dat we het hebben over verlichting van administratieve lasten.
Over die regionalisering is ook niet het laatste woord gezegd. Bij gemeenteraden is er nu al veel ongemak over het democratisch gehalte van al die regionale samenwerkingsverbanden. Die trouwens ook nog een hoop tijd en energie kosten, weet ik uit ervaring. Daarnaast versterkt die regionalisering nog meer de positie van de zorgverzekeraar, die dan meer regionale taken heeft. En dat is niet de ontwikkeling die het veld vraagt.
Totaal afwezig in het stuk is ook de positie van de inwoner, diegene die zorg krijgt. Die lijkt geen stem te krijgen in deze veranderingen. Terwijl inwoners samen met zorgprofessionals vaak in staat zijn om oplossingen te bedenken. Die op dit moment niet altijd in het aanbod vergoed worden, waardoor er toch overgeschakeld moet worden naar duurdere zorg dat wel betaald wordt.
Mijn conclusie: fijn dat er afscheid wordt genomen van het marktdenken, dat is hoog tijd. Maar ik zou liever wat langer doordenken over het alternatief. Met deze voorstellen komen we uit bij tot in de puntjes gecontroleerde regionale zorg-monopolies waar inwoners en zorgverleners geen stem in hebben. En dat is niet de beweging die past bij deze tijd.
Geen reactie's